«سه گانه ي خاورميانه» مجموعه اي ست با ساختمان و فضايي متفاوت. در بخشي از مقدمه ي کتاب مي خوانيم «کتابي که مي خوانيد، مجموعه شعري پيوسته است؛ به اين معنا که شعرهاي اين کتاب هم مستقل اند و هم پيوسته.» گويا مخاطب، هم مي تواند آن را از شعري در ميانه آغاز کند، هم اگر کتاب را از ابتدا بخواند، روايتي پنهان در آن مي يابد که فضايي متفاوت به مجموعه مي دهد.بنابراين اين کتاب نه مجموعه است و نه منظومه؛ يا شايد بشود گفت هم مجموعه است و هم منظومه. اين کتاب مجموعه شعري پيوسته است؛ به اين معنا که سطرها و بندها و شعرهايش مستقل و پيوسته است، درست مثل انسان ها در هستي که مختارند و مجبور.