چهل نامه کوتاه به همسرم مجموعه اي از نامه هايي است که نادر ابراهيمي هنگامي که مشغول يادگيري هنر خوشنويسي بوده به همسرش فرزانه منصوري نوشته است. وي در اين نامه ها درباره زندگيشان در کنار هم ، عشق و مشکلاتشان صحبت مي کند و آشکارا سختي ها و اضطراب مشترکشان را مطرح مي کند. براي ابراهيمي نوشتن اين نامه ها فقط فرصتي براي تمرين خوشنويسي نبود بلکه تمريني براي کاوش و جست و جو در درک زندگي ، عشق و رابطه زناشويي است. اين نامه ها نثري همچون شعر دارد و بسيار روان و به دور از تکلف هاي شاعري است. بعضي از آن نامه ها بلندند و بعضي کوتاه در حد چند سطر. ابراهيمي در اين نامه ها به صادقانه ترين شکل ممکن عشقش را به همسرش ابراز داشته، گاه او را دوستانه نصيحت کرده و گاه آنچه از راه و رسم زندگي مي دانسته با او در ميان گذاشته است. خواندن اين کتاب تنها خواندن نامه نيست بلکه تعمقي در شيوه ي نگرش ابراهيمي به مسائل زندگي و نيز تجربه ي عاشقي کردن است.