نقد روايات کرامات، کوششي است براي رسيدن به يک داوري معقول و منطقي که در آن، کمال روحاني مردان حق، بيرون از دکان هاي فريب و ريا پيش چشم جويندگان حقيقت بيايد و اين نقد، هرگز به معناي رد هرگونه مکتب نيست. کراماتي که در آثار صوفيان به نامداران اين مکتب نسبت داده شده و مولفان مانند فريدالدين عطار، آنها را با ستايش و اعتقاد، نقل و شايد باور کرده اند، شامل موضوعات گوناگوني است: گاه آن چه روايت مي شود، انجام يک وظيفة اخلاقي و فقط جلوة انسانيت است هرچند با اغراق در روايت، و آن کرامت به معناي کاري شگفت يا بيش از انتظار نيست. گاه نيز سخن از کاري چنان فراتر از توان آدمي است که روايت کردن آن کرامت، جز کفر و شرک نيست. در کتاب حاضر نويسنده پس از بيان تعريفي از کرامت و مفهوم و مصداق آن، کرامات را از نظر امکان منطقي وقوع آنها دسته بندي کرده و براي هريک رواياتي مي آورد.