احمد شاملو متخلص به الف.بامداد بي شک يکي از تاثيرگذارترين شاعران و نويسندگان معاصر محسوب مي شود. علاوه بر حجم عظيمي از آثار که به قلم وي آفريده شده اند، تاليفات فاخر و درخشاني از ادبيات ملل نيز به شيوايي توسط او بازگرداني شده اند. به طوري که بسياري از مخاطبين شعر و ادب، آثار فدريکو گارسيا لورکا، مارگوت بيکل، يانيس ريتسوس، لنگستون هيوز و پل الوار را از دريچه ي نگاه شاملو مي شناسند.

ملاقات با نيما يوشيج يکي از ايستگاه هاي مهم در مسير شاعري شاملو بود و پس از اين ملاقات و تحت تاثير سبک نيما، شاملو به سرودن شعر نو روي آورد اما اندکي بعد با رهيدن از بند وزن و تحت تاثير اشعار سپيد فرانسوي، قالب شعر سپيد در ايران را بنيان نهاد که هم اکنون از مهم ترين قالب هاي شعري در ميان اهل قلم به حساب مي آيد.

مجموعه آثار شاملو به چند دسته کلي اشعار، ترجمه قصه ها و داستان هاي کوتاه ،ترجمه آثار برگزيده شاعران بزرگ جهان و نمايش نامه ها تقسيم مي شود. مجموعه ي اشعار شامل کليه ي دفاتر شعر او از سال 1323 تا 1378 است که از ميان آن ها مي توان به قطعنامه، آيدا در آينه، ابراهيم در آتش ، لحظه ها و هميشه، ترانه هاي کوچک غربت، ققنوس در باران، شکفتن در مه، باغ آينه، هواي تازه، دشنه در ديس اشاره کرد. از شاملو ترجمه هاي زيادي به جا مانده که ترجمه ي شازده کوچولو، دن آرام و ترجمه ي نمايش نامه هاي خانه ي برناردا آلبا، عروسي خون و يرما از معروف ترين آن ها مي باشد.