سينما براي من مانند دانشگاهي بود که در آن درس‌هاي زيادي آموختم و تجربه‌هاي فراواني کسب کردم که موجب تقويت اراده‌‌ام شد. صادقانه بگويم که شخصيت، ساختار انديشه و نگاهم را بعد از خدا مديون سينما مي‌دانم، همان‌طور که رشد و پرورش سال‌هاي کودکي‌ام را مديون مادرم هستم. به قول جان ميلتون، بهشت گم‌شده همان گذشته‌اي است که براي هميشه از دست داده‌ايم.