نژادپرستي در همه فرهنگ ها و در همه زمان ها وجود داشته است، اما تبعيض نژادي در آفريقاي جنوبي در قرن بيستم بي همتا بود چون: سياست رسمي حکومت تبديل و به اجرا گذاشته شده بود. از سال 1948 به بعد، هر فردي در کشور به يک گروه نژادي رسمي منتسب مي شد. طي زمان، رفته رفته قوانين بيش تري به تصويب رسيد تا جدايي اعضاي نژادهاي گوناگون تضمين شود و بدين ترتيب حقوق همه بجز اروپاييان به شدت محدود شد و اين سياست، نابرابري را به قانون کشور تبديل ساخت. کساني که در درستي اين قانون شک مي کردند يا برضد آن دست به کار مي شدند با خطر زندان و حتي مرگ مواجه مي گشتند. هدف آپارتايد از ابتدا روشن بود: محدود کردن حقوق سياهپوستان که اکثريت وسيع جمعيت آفريقاي جنوبي را تشکيل مي داند، به منظور تضمين تسلط اقليت کوچک سفيد پوست بر کشوز. نيروي پليس و ارتش آفريقاي جنوبي به مدت بيش از چهل سال مقاومت در برابر قوانين بي رحمانه آپارتايد را در هم شکست . هزاران نفر کشته و ده ها هزار نفر زنداني يا شکنجه شدند. کتاب ديگر از مجموعه تاريخ جهان، اين بار تبعيض نژادي در آفريقاي جنوبي نام دارد که در 112 صفحه راهي بازار کتاب شده است.