کتاب از دو که حرف مي زنم از چه حرف مي زنم، اثري نوشته ي هاروکي موراکامي است که اولين بار در سال 2007 به انتشار رسيد. موراکامي در سال 1982 و پس از فروختن کلوبِ جاز خود به منظور صرف وقت بيشتر براي نويسندگي، براي حفظ شرايط خوب بدني، شروع به دويدن کرد. يک سال بعد، او توانست علاوه بر شرکت در مسابقه هاي مختلف دو، در مسابقات سه گانه (متشکل از شنا، دوچرخه سواري و دو) نيز حضور موفقيت آميزي داشته باشد. اين نويسنده ي برجسته در کتاب از دو که حرف مي زنم از چه حرف مي زنم، با همان نثر مسحورکننده ي هميشگي خود به تأثيرات اين ورزش بر زندگي و البته آثارش مي پردازد. اين شرح حال درخشان که ترکيبي از آموزش هاي تمريني، سفرنامه و خاطره گويي است، ماجراي آماده شدنِ چهارماهه ي موراکامي براي ماراتونِ نيويورک در سال 2005 را مورد توجه قرار مي دهد و مخاطب را به جاهاي مختلفي همچون باغ هاي ژينگو در توکيو و رودخانه ي چارلز در بوستون مي برد. علاوه بر اين ها، لحظات ناب و جذابي از زندگي اين نويسنده ي بزرگ در اين کتاب توصيف شده اند: لحظه ي سرنوشت سازي که موراکامي تصميم گرفت نويسنده شود، بزرگترين دستاوردها و شکست هاي او و تجربه هايش از فراز و نشيب هاي ذهني و بدني پس از پنجاه سالگي.
کتاب از دو که حرف مي زنم از چه حرف مي زنم.
از دو که حرف مي‌زنم از چه حرف مي‌زنم نوشته هاروکي موراکامي در واقع خاطرات مرتبط با دوندگي هاروکي موراکامي و نقش آن در نويسندگي و زندگي حرفه‌اي وي است. يکي از ويژگي‌هاي بارز موراکامي در کتاب هايش تلاش هميشگي او براي به اشتراک گذاري علايق و خاطراتش با خوانندگان به صورت صريح وضمني مي‌باشد. وي همواره عناوين کتاب هاي خود را از موسيقي‌ها و يا کتاب هاي مورد علاقه‌اش اقتباس مي‌کند، عنوان کتاب از دو که حرف مي‌زنم از چه حرف مي‌زنم نيز در اصل از کتابي با عنوان وقتي از عشق مي‌گوييم، از چه مي‌گوييم نوشته ريموند کارور گرفته شده است.