امروزه پول به‌سختي به دست مي‌آيد و وقت به سرعت مي‌گذرد و به همين دليل، ما اغلب احساس مي‌کنيم در منزل، به قدري کمک نياز داريم. اما تاکنون چند نفر از والدين، نزديک‌ترين منبع توان بالقوه، يعني نيروي فرزندانشان را مورد بهره‌برداري قرار داده‌اند؟ در پاسخ به اين پرسش، پيوسته مي‌شنويم: «استفاده از نيروي کودکان در خانه، ايده‌اي عالي است، ولي کمک کودکان، بيش از آنچه موجب صرفه‌جويي در وقت شود، وقت ما را مي‌گيرد.» البته اين صحبت، در ظاهر درست مي‌نمايد و والدين شايد بتوانند کارها را سريعتر و بهتر از فرزندانشان انجام دهند، ولي آيا پيش‌گرفتن چنين روشي درست است؟ ما معتقديم کمک کردن فرزندان در کار منزل، کاري منطقي و جالب است؛ چون کودکان بايد کارها را بياموزند و والدين نيز به کمک ايشان نياز دارند. تا زمان رسيدن فرزندانتان به هجده‌سالگي، آنها سالهاي زيادي را تحت تربيت و راهنمايي شما گذرانده‌اند. در نظر داشته باشيد که براي دريافت مدرک تحصيلي کارشناسي از دانشگاه، تنها 2100 ساعت حضور در کلاس درس و مطالعه خارج از کلاس و براي آموختن مهارتهاي حرفه‌اي، تنها نيمي از اين زمان لازم است. براي آموختن کارها به کودکان، شما در منزل، بيش از شانزده برابر دانشگاه، زمان در اختيار داريد. براي استفاده مفيد از اين ساعات، چه برنامه‌اي تدارک ديده‌ايد؟ درباره زماني که فرزندانتان، به قصد شروع زندگي جديد و مستقل، منزل را ترک مي‌کنند، بينديشيد. ما والدين تصور مي‌کنيم آنان مي‌توانند با تمام چالشهاي زندگي کنار بيايند، اما آيا درست مي‌انديشيم؟ تصور مي‌کنيم فرزندانمان کارهاي اساسي و نيز تعميرات خانگي را ياد گرفته‌اند، اما آيا واقعا ياد گرفته‌اند؟ تصور مي‌کنيم ايشان مي‌توانند با مهارت، غذاهاي مغذي بپزند که از نظر رژيم غذايي مناسب باشد، ولي آيا واقعا دست به آشپزي مي‌زنند؟ فکر مي‌کنيم ايشان به مهارتهاي لازم براي نظم و ترتيب بخشيدن به لوازم شخصي‌شان دست يافته‌اند، اما آيا حقيقتا اين مهارتها را ياد گرفته‌اند؟ تصور مي‌کنيم ايشان مي‌توانند درآمدشان را درست بودجه‌بندي و از گرفتن وامهاي غيرضروري اجتناب کنند، ولي آيا واقعا از عهده اين کار برمي‌آيند؟ در بسياري موارد، والدين اجازه مي‌دهند که بعضي امور ظاهرا ناچيز ناديده گرفته شوند، به اين اميد که کارها در آينده، خودبه‌خود روبه‌راه خواهند شد. ولي آيا مي‌توانيم تعليمات و آموزشهاي اساسي فرزندانمان را به شانس و اتفاق واگذار کنيم؟ آيا راه بهتري وجود ندارد؟ اين کتاب، براي آگاهي والدين از اصول، راهبردها و نکاتي در چگونگي کمک به موفقيت کودکان در انجام کارهاي خانه، به رشته تحرير درآمده است. بي. اف. اسکينر، از طريق آزمايشهايي روي کبوترها، کشف کرد که پرنده را مي‌توان- با اميد دريافت پاداش ذره‌اي غذا- به ده هزار بار نوک زدن به زمين واداشت. کودکان ممکن است براي جلب توجه بزرگسالان يا دريافت جايزه‌اي که به دنبال آن هستند، مانند کبوترها، بارها و بارها تلاش کنند تا پاداششان را چه مثبت و چه منفي، به دست آورند. در اين کتاب، چگونگي تبديل واکنشهاي منفي به واکنشهاي مثبت را به شما نشان خواهيم داد تا کودک به انجام خواسته شما که در اين مورد کار کردن در منزل است، وادار شود. در مباحث اين کتاب، همچنين خواهيد آموخت که کودک در چه سني بايد چه نوع مهارتي را کسب کرده باشد.