نوشتن براي صفحه هاي نمايش، حقيقتا کاري شگفت انگيز است. يک نويسنده بايد با دقت تمام، نثر خود را صيقل بدهد ، با اين وجود بخش زيادي از آن نثر توسط بينندگان فيلم، شنيده و ديده نمي شود. به گفته ي "رابرت مک کي" ، چند کلمه اي که به شکل گفت و گوي شخصيت ها به مخاطب مي رسد ، بهترين چيزي است که از فرآيند نوشتن باقي مي ماند. ("همانطور که آلفرد هيچکاک يک بار اظهار داشت:" وقتي فيلمنامه نوشته شد و ديالوگ ها اضافه شد ، ما آماده ي فيلمبرداري هستيم. ") در اثر پيش رو تحت عنوان "داستان" ، "رابرت مک کي" آنچه را که سال ها به فيلمنامه نويسان آموزش داده است در قالب کتاب قرار مي دهد و اين اثر در واقع سميناري در مورد ساختار "داستان" است.
ليست طولاني پروژه هاي سينمايي و تلويزيوني که دانشجويان "رابرت مک کي" نوشته ، کارگرداني يا توليد کرده اند شامل تعداد زيادي از آثار موفق سينما و تلويزيون است. خيل پرشمار نويسندگان که در طلب ثروت بادآورده به هاليوود سرازير شده و دنبال بهترين راه براي سريع تر ثروتمند شدن هستند، مخاطب اين کتاب نمي باشند. "رابرت مک کي" علاقه ي زيادي به هنر فيلم نامه نويسي دارد؛ وي معتقد است هيچ کس به دستورالعمل ديگران، براي گرم کردن باقيمانده ي غذايشان در هاليوود احتياج ندارد، بلکه ما به کشف مجدد اصول اساسي هنر خود و راهنمايي جهت آزادسازي و رشد استعدادها ، نياز داريم. "داستان"، راهي درست براي چنين کشف مجددي است و در آن ، "رابرت مک کي" با استناد به منابعي به گستردگي "ارسطو" و "کازابلانکا" ، "استانيسلاوسکي" و "محله چيني ها" ، توصيه هاي بي شمار کاربردي را ارائه مي دهد.