کوشش هنرمند ايراني از ديرباز معطوف به نمونه آفريني آرماني بوده است. نقاش بيشتر تمايل داشت که دنياي آمال و تصورات خويش را تصوير کند. اگر هم به جهان پيرامونش روي مي کرد چندان به صرافت از فضاي سه بعدي نور و سايه، و شکل و رنگ اشيا نبود. ولي او مي توانست هر چيزي را به مدد ساده ترين خطوط و خالص ترين رنگ ها بدان گونه نمايش دهد که متقاعد کننده به نظر آيد....