رام کردن زن سرکش نمايشنامه اي کمدي از ويليام شکسپير است که گمان مي رود بين سالهاي 1590 تا 1592 نوشته شده باشد. اين نمايشنامه ، با موقعيتي آغاز مي شود که در آن يک اشراف زاده بد اخلاق يک درويش نماي مست را به نام کريستوفر سلاي را فريب مي دهد. و کاري مي کند که درويش فکر کند که اشراف زاده است. سپس اشراف زاده اي نمايشي ترتيب مي دهد تا سلاي را منحرف کند . پلات اصلي اين نمايش حياط درباره ي کشمکش بين پترکيو ، نجييب زاده اي از ورونا و کاترينا، يک زن سرکش است. در ابتدا کارتينا نمي خواهد که با او وارد رابطه شود ، اما پتروکيو او را با عذابهاي رواني مختلفي روبرو مي کند – و دست از "تهديد" کردن او بر نميدارد ، تا کاترينا عروس سازگار و مطيع او مي شود. پلات هاي فرعي شامل رقابت بين خواستگاران خواهر محجوب کاترينا يعني بيانکا است. عناصر آشکارا غلط نمايش ، به ويژه در بين مخاطبان و خوانندگان مدرن ، مورد بحث و جدال قابل توجهي قرار گرفته است. اين اثر چندين بار براي تئاتر صحنه اي ، فليمنامه ، اپرا و موسيقي مورد اقتباس قرار گرفته است. شايد مشهورترين اقتباس آن فيلمي با همين نام در سال 1967 با بازي اليزابت تيلور و ريچارد برتون باشد.