همه ي آن هايي که در اروپاي حدفاصل سال هاي آغازين دهه ي چهل تا پايان دهه ي هشتاد قرن بيستم زندگي کرده اند، زيستن شان تجربه ي عجيب و منحصربه فردي بوده است که شايد بتوان اين تجربه را در تاريخ انسان يگانه دانست. تجربه ي زيسته ي مردم اروپاي شرقي، خاصه مردم کشور چکسلواکي سابق و شهر پراگ، آن هم در فاصله ي جنگ جهاني دوم تا وقايع بهار پراگ 1968، هنوز که هنوز است روايت لحظه به لحظه اش سرشار از شگفتي ست. «زير تيغ ستاره ي جبار: داستان يک زندگي در پراگ 1941 - 1968» روايت يکي از زندگي هاي اعجاب انگيز يکي از شهروندان پراگ، از آن سال هاي پرتلاطم است؛ داستان اشغال ها، اردوگاه هاي نازي، سال هاي پس از جنگ و ديوار برلين، بهار پراگ و رژه ي تانک ها و سربازان شوروي و شکست جنبش بهار پراگ؛ روايت تلاش انساني زير تيغ براي آن که فقط بتواند زنده بماند. «هدا مارگوليوس کووالي» در کتابي با ظاهر زندگي نامه ي خودنوشت، به اعماق جانکاه ترين لحظه هاي روح و جسم بشري نقب زده و بسياري از باورها، شکل نگاه کردن ما به جهان و شيوه ي برخوردمان با مصائب زندگي را به چالش مي کشد. «زير تيغ ستاره ي جبار: داستان يک زندگي در پراگ 1941 - 1968» کتابي ست که خواننده اش را به دلسوزي فرا نمي خواند، بلکه با اشتراک گذاشتن ساده و شورانگيز همه ي هراس هاي ساليان سال زيستن در وحشتش، اعماق فجايع حکومت هاي خودکامه و توتاليتر را روايت مي کند. «هدا مارگوليوس کووالي» در «زير تيغ ستاره ي جبار: داستان يک زندگي در پراگ 1941 - 1968» نشان مي دهد که چطور جبّاران، همه ي معناهاي زندگي و اخلاق انساني را ويران کرده و ارزش هاي جوامع بشري را به نابودي مي کشانند.