مجموعه حاضر تلاشي جهت گردآوري آثار اين شاعر بزرگ است.در آغاز مجموعه شعر حسين منزوي مي خوانيم:«شعر تمام آن چيزي است که در زندگي ارزش به ياد سپردن دارد» حسين منزوي چهره نامدار شعر فارسي در سال 1325 در زنجان متولد شد.پدر او نيزشاعر بود و به آذري شعر مي سرود.منزوي ابتدا در رشته ادبيات فارسي وارد دانشگاه تهران شد اما آن را نيمه رها کرد و سراغ جامعه شناسي رفت و طولي نکشيد که جامعه شناسي را نيز رها کرد و بعدها با گذراندن واحدهاي باقي مانده کارشناسي اين رشته را اخذ نمود.خود او در باره زندگي اش ميگويد: «در زندگي آشفته وار من تقريبا هيج چيز در جاي خود قرار نمي گيرد.» حسين منزوي در سال 1350 اولين دفتر شعر خود ،حنجره زخمي تغزل را چاپ کرد و با اين مجموعه عنوان بهترين شاعر جوان شعر فروغ را از آن خود کرد.منزوي سردرمدار غزل نئوکلاسيک است.غزل هاي او هم متاثر از غزل هاي سنتي است هم اشعار نيمايي.اشعار منزوي در کنار ديگر شعراي بزرگ معاصر مانند ابتهاج،منوچهر نيستاني و محمد علي بهمني و ديگران در راستاي دميدن روحي تازه به قالب غزل بود که دوره اي از افول را در حال تجربه بود. او در مقدم? کتاب از شوکران و شکر چنين مي گويد: «هستند کساني که مي گويند در غزل هر چه حرف بوده، حافظ و سعدي و... زده اند و ديگر حرفي نمانده است. من مي گويم که اين طور نيست و خيلي حرف هاست که حافظ و سعدي نگفته اند؛ زيرا خيلي مسائل وجود دارد که حافظ و سعدي لمس نکرده اند.» از مهمترين ريشه هاي افتراق غزل منزوي با ديگر شعرا ميتوان به حماسه هاي عاشقانه اشاره کرد.جايي که ترکيب واژگان معاصر با واژگان کهن است که در همنشيني مثال زدني زبان منزوي را منحصر بفرد کرده است.نمادپردازي در غزل،ترکيب سازي هاي بديع و خلق واژگان نو همه در راستاي همين زبان اتفاق افتاده اند.