کتاب "اوج و افول مدرنيسم" از مجموعه ي "تاريخ هنر معاصر جهان"، اثري است به قلم "عليرضا سميع آذر" که در آن تحولات هنري را در گستره ي تاريخ معاصر تجزيه و تحليل مي کند. بنا به رسم معمول کتب مشابه، "اوج و افول مدرنيسم" نيز جريان هاي هنري مربوط را از زمان ظهورشان در دهه شصت تحت بررسي قرار مي دهد اما به سبب اهميت مضامين و شرايطي که هنر معاصر در آن شکل گرفته، نخست هنر مدرن در واپسين سال هاي اوج آن و گسترش جهاني اش، زير ذره بين رفته است.
"عليرضا سميع آذر" کتاب "اوج و افول مدرنيسم" را در چهارده فصل به رشته ي تحرير در آورده است که محتواي آن به طور مساوي ميان اوج گيري مدرنسيم و ظهور چالش هاي ضد مدرنيسم تقسيم شده است. هفت بخش اول کتاب "اوج و افول مدرنيسم"، زمينه هاي فرهنگي و اجتماعي پديدار شدن جنبش اکسپرسيونيسم انتزاعي را در آمريکا هدف قرار داده و در هفت فصل بعدي، آثار و ديدگاه تعدادي از هنرمندان آوانگارد آمريکايي و اروپايي که با شکستن چهارچوب هاي سنتي، زمينه ي بازتعريف کارکرد هنر را فراهم کردند، مطرح شده است.
هيچ جريان هنري به طور کاملا مستقل از زمينه هاي تاريخي که در آن شکل گرفته ايجاد نمي شود و همواره تاثيرات اجتماعي زمانه در آن مشاهده مي شود. در همين راستا، موارد مربوط به شکل گيري رويکردهاي هنري در کتاب "اوج و افول مدرنيسم" از "عليرضا سميع آذر" در بستري از دگرگوني هاي اجتماعي و فرهنگي مطرح شده اند. به اين ترتيب هنر چيزي بيشتر از الهامات شخصي هنرمند به حساب آمده و به نوعي در پاسخ به آنچه جامعه از نظر زماني و مکاني اقتضا مي کرده، ايجاد شده است.