«فهرست ترس‌ها» مجموعه داستان‌هايي از نرجس خدايي، نويسنده معاصر ايراني است. «کريسمس»، «مارسي»، «فهرست ترس‌ها»، «کدام دختر است که به باد شو مي‌کند» و «پوزيدئون» نام داستان‌هاي اين مجموعه‌اند. روايت‌هاي اين کتاب در فضاهايي بين فرهنگي رخ مي‌دهند اما در اين ميان، نه مليت آدم‌ها حرف آخر را مي‌زند و نه متن‌هايي که فرد لابه‌لاي سطورشان زندگي مي‌کند. مهم آن است که شخصيت‌ها به زندگي يکنواخت و سترون خو نمي‌گيرند و از فرط تنهايي و واماندگي به رابطه‌هاي غريب و مضحک يا حتي به توهم عشق تن درمي‌دهند؛ هرچند به گفته شيلر «انسان هنگامي به معناي کامل کلمه انسان است که بازي مي‌کند»، اما عمر بازي و بازيگوشي محدود است. آدم‌ها لحظه‌هاي کوتاه همدلي و بيزاري، همبستگي و بي‌تفاوتي و بيقراري و ديوانگي را تجربه مي‌کنند، سپس «روياهايشان را مثل بادکنک به دست باد مي‌سپارند و با دست‌هاي چرب و چيلي ماشين تعمير مي‌کنند»: «به‌شدت کلافه است. دانه‌هاي درشت عرق شيارهاي گود صورتش را پر کرده و زير چانه به هم پيوسته. چتري‌هاي نامرتبش به پيشاني مرطوب چسبيده. يال‌هايش روي شانه ريخته و به بازوان لاغرش مي‌رسد. دور مچ نحيفش بندي تزييني از جنس چرم بسته. پيرهن رنگ‌ورورفته‌اش آن‌قدر کوتاه است که پرزها و رگ‌هاي تيره? ران‌هايش به چشم مي‌آيد. انگشتش را بي‌قرار روي شاسي زنگ مي‌فشارد و بعد که مي‌بيند کسي جواب نمي‌دهد، محکم روي در آهني کنسولگري مي‌کوبد و با دهان کف‌کرده فرياد مي‌کشد: «باز کنين فاشيست‌هاي آشغال! نازي‌هاي رذل! هي...ي! با شمام!»