خشم و هياهو، چهارمين کتاب ويليام فاکنر و اولين شاهکار ادبي اوست. اين رمان، اثر موردعلاقه ي خود نويسنده نيز بوده و فاکنر آن را «درخشان ترين شکست» خود توصيف کرده است. رمان با پيگيري داستان افول خانواده ي کومپسون، به چهار بخش تقسيم شده و هر بخش، توسط راوي جداگانه اي روايت مي شود. بخش اول توسط فردي عقب افتاده به نام بنجي کومپسون روايت شده و اولين اتفاقات رمان را با فلاش بک براي مخاطب بازگو مي کند. بنجي که از بهره ي هوشي بالايي برخوردار نيست، يادآور اثر تراژيک شکسپير، مکبث است. او زبان ساده اي دارد و خيلي کوتاه و سرراست صحبت مي کند. بخش دوم، از ديد کوئنتين کومپسون تعريف مي شود. داستان اين بخش، حدود هجده سال قبل از وقايع بخش اول اتفاق افتاده و بنابراين، از ساختار خطي پيشروي داستان رمان تبعيت نمي کند. بخش سوم توسط سومين برادر کومپسون ها، جيسون روايت شده و در روز جمعه ي قبل از عيد پاک مي گذرد. جيسون برخلاف برادرانش، بسيار بيشتر بر روي زمان حال تمرکز دارد و از فلاش بک هاي کمتري استفاده مي کند؛ گرچه او هم اغلب به اتفاقاتي در گذشته اشاره دارد. بخش چهارم و پاياني کتاب، توسط راوي داناي کل روايت شده و به خاطر نقش عمده ي شخصيتي به نام ديلسي، گاهي اوقات با عنوان بخش ديلسي از آن ياد مي شود؛ اما او تنها نقش آفرين اين بخش نيست و شخصيت هاي ديگري نيز، داستان خود را در اين قسمت به پيش مي برند.