قصه هاي بند داستان رنج و درد انسان هاي مبارز در زندان هاي رژيم پهلوي براي آزادي و عدالت است. مرداني که با گوشت و پوست و استخوان تاوان کارهايي ساده مثل کتاب خواندن، اعتراض صنفي، يا سر فرو نياوردن در برابر صاحب قدرتي را مي دهند و متحمل فشار طاقت فرساي شکنجه هاي جسمي و روحي مي شوند، در کتاب قصه بسياري از مبارزان ملي و سياسي که تا مرگ ايستادند روايت مي شود و در کنار آن از کارگران، دهقانان، معلمان، دانشجويان و افراد معمولي سخن گفته مي شود، که همه گرفتار پنجه ي غدار ديکتاتوري و استبداد فردي شده اند. درويشيان اين قصه ها را در دوران زندان خود نوشته و در سال 1356 به پايان رسانده و به بازنويسي آن در سال 1358 انجام يافته و امروز پس از نزديک به چهار دهه به قامت کتاب در آمده است...