آرن وتلسن در «کتاب فلسفه درد» مي نويسد: "زندگي شامل قرار گرفتن در معرض درد در هر ثانيه است – نه لزوما به عنوان يک واقعيت هميشگي ، اما هميشه به عنوان يک احتمال " او در اين کتاب يک نگاه تأمل برانگيز به جنبه اي اجتناب ناپذير و اساسي در شرايط انساني انداخته است. در اينجا ، وتلسن به انواع مختلف درد ، از جمله دردي که هنگام شکنجه تحميل شده است مي پردازد. درد ناشي از بيماري، درد همراه با اضطراب ، اندوه و افسردگي و درد ناشي از خشونت. او ماهيت دوگانه درد را بررسي مي کند: اينکه چگونه سعي مي کنيم تا آنجا که ممکن است در زندگي روزمره از آن دوري کنيم ، اما برعکس ، از جستجوي آن هيجان به دست مي آوريم. تجزيه و تحليل وتلسن از درد آشکار است ، او در پي بسياري از شديدترين و پيچيده ترين احساسات ما است. او به درد در صحنه هاي مختلف زندگي مدرن مانند خانواده و کار نگاه مي کند و به طور خاص يک پديده مدرن بسيار رايج را بررسي مي کند"ايده فشار آوردن خود به حد مجاز". آرنه يوهان وتلسن در اين کتاب ايده هاي متفکراني مانند سورن کي يرکگارد ، زيگموند فرويد ، مارتين هايدگر ، ژان پل سارتر ، موريس مرلوپونتي ، ماکس هورکهايمر ، تئودور آدورنو ، آليس ميلر ، سوزان سونتاگ و ملاني کلاين را درباره فلسفه درد مطرح مي کند. وتلسن ديدگاهي اصيل و بصيرانه در مورد چيزي که همه ما از آن رنج مي بريم و تحمل مي کنيم ارائه مي دهد - از پيچ خوردگي مچ پا تا قلب شکسته. اگرچه درد به خودي خود ناخوشايند است ، اما توانايي احساس آن به ما يادآوري مي کند که زنده ايم.