در واقع همه چيز از آن دويدن ها بر روي سنگ فرش هاي خيابان شروع شد.فيلم «از نفس افتاده» «a bout de suffle» به سال 1960، نخستين اثر بلند سينمايي «ژان لوک گدار» «Jean-Loc Godard»فيلمساز و منتقد مشهور فرانسوي است. «گدار» اين فيلم را بر اساس طرحي چند خطي از «فرانسوا تروفو» و با همياري «کلود شابرول» که راهنماي هنري فيلم نيز بود، موفق به ساختن آن شد. در حقيقت فيلم «ازنفس افتاده» حاصل مشترک چند تن از منتقدان مشهور سينماي فرانسه بود که براي مجله معروف سينمايي "کايه دو سينما" «cahiers du cinema» قلم مي زدند: آندره بازن، ژان لوک گدار، فرانسوا تروفو، اريک رومر،ژاک ريوت،آلن رنه،ژاک دمي،کلود شابرول و... اين منتقدان باني جنبشي در سينماي فرانسه بودند که به «موج نوي سينماي فرانسه» لقب گرديد. آنان با ناراضي بودن از آثار بعضا«ادبي» که در فرانسه ساخته مي شد و با بي روح خواندن آنها، به ستايش از فيلم ها و فيلمسازاني برخاستند که تا آن زمان توجه چنداني به آنها نمي شد؛ در اصل اين منتقدان معتقد بودند، که در يک اثر سينمايي، جداي از هرچيز، اين کارگردان است که حرف اول را مي زند و به معناي واقعي سازنده فيلم است. از کارگرداناني که مورد حمايت «موج نوي سينماي فرانسه» قرار گرفتند، مي توان به «آلفرد هيچکاک»،«جان فورد»،«هاوارد هاکس»، «اورسن ولز»،«نيکلاس ري»، «ژان رنوار» و... اشاره کرد. در اواخر دهه 1950، برخي از اين منتقدان براي اينکه افکار و نظريه هاي خود را منعکس کنند پا به عرصه فيلمسازي نهادند: کلود شابرول با فيلم «سرژ زيبا»، فرانسوا تروفو با فيلم «چهارصد ضربه» و ژان لوگ گدار با فيلم «از نفس افتاده» از پيشگامان برجسته موج نوي سينماي فرانسه محسوب مي شوند. البته «گدار» نقش مهمتري از ديگر دوستانش داشت و توانست با همان نخستين فيلم اش قواعد و مشخصه هاي «موج نو» را به بهترين شکل به تصوير بکشد.