«قرنها بگذشت» تنها داستان بلندي ست که تاکنون به قلم «شميم بهار» در قالب کتاب منتشر شده است. «شميم بهار»، داستان نويس، مترجم، منتقد ادبيات و سينماي نامي دهه هاي چهل و پنجاه، يکي از تاثيرگزارترين روشنفکران سال هاي طلايي دهه ي چهل شمسي ست که با وجود سال ها خاموشي و عزلت نشيني، مشي و منش اش در نقادي و نثر ويژه اش بر نسل هاي بعدي تاثير قابل توجهي گذاشته است. نزديک به يک سال پيش بود که براي اولين بار مجموعه اي از نوشته هاي و نقدها و قصه هاي «شميم بهار» در قالب کتابي با نام «دهه ي چهل» منتشر شد و با وجود اينکه همه ي دوستداران بهار و کنجکاوان آثار و انديشه هاي او منتظر انتشار آثار اوليه اش بودند، در آخرين روزهاي قرن، تازه ترين و آخرين نوشته ي داستاني اش پيش روي همگان قرار گرفته است. داستان بلند «قرن ها بگذشت» که در سال 1399 نوشته و منتشر شده است، حکايت سفري ست که يک پيرمرد با زني آغاز مي کند، آن هم درحالي که اپيدمي همه جا را فرا گرفته و قرن هم رو به پايان است. اين سفر، پر از گفت وگو و تصوير، خواننده را به دل تاريخ، ادبيات، احوالات شخصي و زندگي خود نويسنده و هم نسلان و هم فکرانش مي برد. پيرمرد داستان، گويي خود شميم بهار است و آن زن نيز همان زن هميشگي قصه هايش با نام «گيتي سروش».