اپوزيسيون ، ( از زبان فرانسه ، به معناي « مخالفت » يا « مخالفان ») در معناي وسيع کلمه عبارتست از کوشش اتحاديه ها ، حزبها ، گروهها ، دسته ها و افراد براي دستيابي به هدفهايي در جهت مخالف هدفهاي دارندگان قدرت سياسي ، اقتصادي و اجتماعي ؛ خواه با استفاده از شيوه هاي پارلماني خواه با شيوه هاي ديگر . در معناي محدود ، اپوزيسيون، نامي ست براي گروهي که در نظامهاي حکومت پارلماني به موجب قانون اساسي موجوديت آن به رسميت شناخته شده و در پارلمان گروهي را تشکيل مي دهد که به حکومت ( يا دولت پيوسته نيست و از آن حمايت نمي کند ، ولي با آن خودرا به يک قانون اساسي وفادار مي داند . اپوزيسيون پارلماني با شرکت در گفت و گوهاي مجلس و با شور قانوني ، مطابق شرايطي که قانون اساسي معين کرده است ، در کار حکومت نظارت مستقيم دارد و افکار عمومي را در جريان مي گذارد . مهمترين وظيفه ي اپوزيسيون آنست که به انتخاب کنندگان امکانات انتخاب ديگري را نشان دهد و از اين راه امکان انتخابات در ستتر را فراهم کند . اپوزيسيون مظهر حکومت احتمالي آينده است . اينگونه اپوزيسيون جزء مکمل نظامهاي پارلماني در کشورهاي سنتي ليبرال ، مانند انگلستان ، فرانسه و سوئد است که معمولا دو حزب اصلي در آنها وجود دارد که به نوبت نقش حاکم و اپوزيسيون را به عهده مي گيرند . در نظامهاي يک حزبي اپوزوسيون به صورت رسمي و قانوني وجود ندارد.