تاب "برنده تنهاست" يک رمان هيجان انگيز در مورد دنياي شانس و شهرت است که الزام به لوکس و موفق بودن به هر قيمتي مانع از شنيدن آنچه که شخصي واقعا شايسته ي آن است مي شود. کوئيلو ما را به جشنواره فيلم کن، جايي که به اصطلاح با کلاس ها- کساني که آن را در دنياي رويا پرداز مد و سينما ايجاد مي کنند، جمع مي شوند، مي برد. در اين نمايشگاه مدرن غرور، ما ايگور- ميليونر روسي، سزار حميد- مد خاور ميانه، گابريلا هنرپيشه آمريکايي- مشتاق به ايفاي يک نقش اصلي، را مي بينيم. چه کسي در شناسايي روياي خود در ميان روياي از پيش ساخته شده ديگران و به حقيقت پيوستن آن موفق خواهد شد؟
«برنده تنهاست»، چهره ي متفاوت نويسنده اي را نشان مي دهد که در کتاب هاي قبلي اش به مضامين عارفانه مي پرداخت، هر چند مضمون اين کتاب نيز، اگر در عمق آن نگاه کنيم، بار عرفاني بسيار مستتري دارد. پائولو کوئيلو، در اين کتاب خود، تازشي هولناک و بي رحمانه به تمام معنا از تمدن غرب آغاز کرده است که مبناي اصلي سيطره ي استعماري اين فرهنگ را بر جهان تشکيل مي دهد. شهرت، مد، سينما، سه مضمون اصلي زير حمله در اين کتاب مي باشد و در کنار آن، ابتذالي را به سخره مي گيرد که به نظر نويسنده، تمام عناصر معنوي را از جامعه ي امروز بشري دور کرده و هم چون پقانه اي زيبا، اما تو خالي، جسم و روح جوانان را تسخير کرده است.