مقالات اين کتاب در يکي از متلاطم ترين دوره هاي حيات فکري والتر بنيامين، يعني حد فاصل بين سال هاي 1930 تا 1939، به رشته تحرير درآمده اند. نوشته هاي او در اين سال ها آميزه اي است از نظريه انقلاب مارکسيستي، نقد راديکال و رمانتيک تمدن مدرن و مسيانيسم يهودي. در اين دوره، بنيامين، به قول خودش با «از اين شاخه به آن شاخه پريدني آشکار» مي کوشد ايده ها را تا منطق نهايي شان پي بگيرد. به همين دليل است که براي مثال در يک مقاله او از قطبي به قطب ديگر مي رود و به شکلي تجربي ايده هاي به شدت متناقض را به بوته آزمايش مي گذارد. گرچه او در 1923، پس از خواندن تاريخ و آگاهي طبقاتي لوکاچ، با افسون چشمان زيباي آسيه لاسيس، کارگردان کمونيست اهل ليتواني، به مارکسيسم علاقه مند مي شود ، در سال هاي دهه بيست به ندرت در کارهاي او ارجاع مستقيمي به مارکس و انگلس يافت مي شود. انگار او هنوز به يک مارکسيست قهار بدل نشده است.