رمان "تاتار خندان" به قلم "غلامحسين ساعدي" اثري است که خواننده را به مسافرتي تاريخي خواهد برد و برشي از اجتماع ايران را با دغدغه هاي مخصوص به خودش به او نشان خواهد داد. "تاتار خندان"، در واقع نام روستايي است که يک پزشک، براي گريز از شکست هايش در زندگي مدرن شهري به آنجا مي رود تا به نوعي خود را به دست خويش تبعيد کرده باشد. پزشک جوان که راوي داستان نيز هست با گريز از نقشي که مدرنيته، همچون خياطي بي رحم بر تن او دوخته، پا به مسير "تاتار خندان" مي گذارد. داستان با ورود او به اين روستا شروع مي شود و همين طور که وي جاي خود را در ميان روستاييان باز مي کند، قصه هم رو به جلو حرکت مي کند.
او کم کم زندگي در ميان روستاييان را ياد گرفته و با آن ها خو مي گيرد و مرام و مسلک مردم آنجا، وي را تحت تاثير قرار مي دهد. "غلامحسين ساعدي" از نگارش نسبتا رواني براي خلق داستان "تاتار خندان" بهره برده؛ با اين حال شخصيت پردازي و فضاسازي وي در اين اثر کم نظير بوده و خواننده را به دنياي راوي و زندگي او در کنار هم نشينان جديدش خواهد برد. در واقع "غلامحسين ساعدي" در اين اثر به دنبال اين است که با به تصوير کشيدن زندگي جديد پزشک جوان در کنار روستاييان، بر اهميت زندگي روزمره و سر و کار داشتن با مردم اطراف تاکيد کند و تاثيري که اين سبک زندگي جديد بر افکار و روان او گذاشته را نشان بدهد. با وجود محروميت هايي که از زندگي اين مردم وصف شده اما برخورد ساده و صميميشان و پرداخت هاي طنزآميز "غلامحسين ساعدي"، داستاني زنده را پيش روي مخاطب قرار مي دهد.