رمان سوي ديگر از يک پادشاهي رويايي مي گويد که به يک کابوس تبديل مي شود ، از سفر به شهر مرواريد ، يک شهر مرموز در اعماق آسيا ، که همچنين سفري به اعماق ضمير ناخودآگاه است ، يا به گفته خود کوبين ، نوعي کتابچه ي راهنماي سفر براي آن سرزمين هايي که براي ما نيمه شناخته شده است. طراحي به دعوت يکي از دوستان خود به شهري به نام مرواريد مي رود و سه سال در آن جا اقامت مي کند. اما مرواريد به هيچ عنوان سرزميني معمولي نيست. وحشت و ترس در آن بيداد مي کند. سوي ديگر در سال 1908 نوشته شد و توسط هنرمندان و نويسندگان نسل اکسپرسيونيست با شور و شوق بسيار استقبال شد. کوبين ، تصويرگري اکسپرسيونيست است ، اين اثر کنجکاوانه ي جذاب ، تنها اثر ادبي کل زندگي اوست. شهري به نام مرواريد ، که زير نظر شخصي به نام پاترا اداره مي شود ، جهاني مناسب براي چشم انداز توهم انگيز او در مورد جامعه اي است که بر اساس غريزه و نه منطق بنا شده است. با به تصوير کشيدن فضاي آخرالزماني - آفت حشرات ، کوههاي اجساد و عياشي هاي خياباني – رمان به اثري سوررئاليستي تبديل مي شود. مي توان کتاب طرف ديگر به عنوان طنزي در مورد آرمان گرايي ارتجاعي ديد ، آرمان گرايي آشکاري که در انديشه آلمان در اوايل قرن بيستم پديدار گشت. تصور کوبين از ديوان سالاري پوچ به شدت يادآور «محاکمه» کافکا است و اين اثر را بسيار با محاکمه مقايسه کرده اند.