در کتاب فروغ زندگي ، يک اثر کلاسيک قدرتمند از نويسنده ي مشهور کتاب "در جبهه ي غرب خبري نيست" ، روياي آزادي يک انسان، مقاومت شجاعانه اي را در برابر ماشين جنگ نازي ها القا مي کند. به مدت ده سال ، 509 زنداني سياسي در اردوگاه کار اجباري آلمان بوده و در جهنمي ترين شرايط مقاومت کرده اند. او که در حد مرگ ضعيف شده است ، هنوز به عقل خودش ايمان دارد و احساس مي کند که پايان جنگ نزديک است. اگر او و ديگر اجساد زنده در پادگان خود بتوانند آزادي را حفظ کنند - يا خود را مجبور کنند –فقط در اين صورت است که رنج هاي آنها تا به اکنون بيهوده نخواهد بود. اکنون اس اس هايي که اردوگاه را اداره مي کنند ، وحشت را بيشتر مي کنند. اما توقعات آنها خدشه دار شده و نيز قدرت دفاع آنها پايين آمده است. اين احتمال وجود دارد که در زندانيان شجاع و در عين حال بسيار ضعيف ، به اندازه کافي مقاومت براي زنده ماندن آنها باقي مانده باشد. و اگر آنها در جنگ بميرند ، با شرايط خود خواهند مرد ، نازي ها را با قرارداد شيطاني خودشان فريب خواهند داد. نيويورک تايمز در مورد اين کتاب نوشته است: "جهان نويسنده بزرگي در اريش ماريا رمارک دارد. او هنرمندي درجه يک است ، مردي که مي تواند زبان را به خواست خود خم کند. خواه از انسانها و خواه از طبيعت بي جان بنويسد ، حسي که او ايجاد مي کند حساس ، محکم و مطمئن است. ”-