سفرهاي گاليور، هجويه اي به ياد ماندني و جاودان از نويسنده ي بزرگ ايرلندي، جاناتان سويفت است و داستان مردي به نام لموئل گاليور را تعريف مي کند که در آغاز، جراح بود و بعدها ناخداي چندين کشتي شد. اين رمان، شناخته شده ترين کتاب سويفت بوده و اثري کلاسيک در ادبيات انگليسي به حساب مي آيد. جاناتان سويفت در جايي درباره ي اين کتاب گفته است: «سفرهاي گاليور را نوشتم تا دنيا را از خواب غفلت بيدار کنم، نه که آن را منحرف سازم.» لموئل گاليور، پس از شکستن کشتي و سرگردان شدن در دريا، در جزيره ي لي لي پوت به هوش مي آيد؛ ساکنان اين جزيره، مردماني کوتاه قامت هستند که اندازه شان، دعواهايي که بر سر خوشتيپي و شهرت مي کنند را بسيار خنده دار جلوه مي دهد. ملاقات هاي گاليور با غول ها، اسب هايي فيلسوف مسلک و موجوداتي درنده خو، به او بينشي بهتر و عميق تر درباره ي رفتارهاي انساني مي بخشد. اين هجويه ي طوفاني و گزنده از جاناتان سويفت، انسان را در تالار آينه هاي فکر، به عنوان گونه اي با رفتارهاي بسيار متغير و درنهايت همچون حيواني ناطق به نمايش گذاشته و بازتابي بي پرده و روراست از انسان ها ارائه مي دهد.