رمان خرمگس نوشته ي اتل ليليان وينيچ، نويسنده ي ايتاليايي است. در کتاب خرمگس آرتور برتون ، يک کاتوليک انگليسي ، براي آنکه بياموزد چگونه کشيش شود به ايتاليا سفر مي کند. او در حين سفرش ايده هاي راديکالي را کشف مي کند ، از کاتوليک چشم پوشي کرده و ايتاليا را ترک مي کند. در حالي که مدتي را در دوري سپري مي کند ، سختي هاي زيادي را متحمل مي شود ، اما با شور و حرارتي انقلابي دوباره برمي گردد. او روزنامه نگار مي شود ، و در مجلات، طنز درخشان خود را با نام مستعار خرمگس منتشر مي کند. او تحت اين مطالب که درمجلات چاپ مي کند ايده هاي راديکال خود را نيز تبيين مي کند. مقامات محلي بزودي در صدد دستگيري وي برمي آيند. جما ، معشوق او و پادره مونتانلي ، کشيش وي ، از طريق روابط تراژيک خود با شخصيت اصلي يعني آرتور ، اشکال مختلفي از عشق را نشان مي دهند: مذهبي ، عاشقانه و خانوادگي. داستان خرمگس اين احساسات را با تجربه هاي آرتور به عنوان يک انقلابي مقايسه مي کند ، به ويژه رابطه بين احساسات مذهبي و انقلابي. بسياري شخصيت خرمگس را با مسيح مقايسه کرده اند. خرمگس رماني جذاب و تاثر برانگيز است که در عين حال که به توصيف احساسات آدمي و روابط آدم ها با يکديگر مي پردازد تمرکزش را بر مسائل سياسي و اجتماعي دهه هاي 30 و 40 قرن نوزدهم در ايتاليا مي گذارد و همچنين از پرداختن به مسائل فلسفي و اعتقادي نيز غافل نمي شود.