کتاب بيچارگان، رماني نوشته ي فئودور داستايفسکي است که اولين بار در سال 1846 به چاپ رسيد. زماني که اين کتاب انتشار يافت، داستايفسکي که يکي از مهم ترين نويسندگان روسيه به حساب مي آيد، تنها بيست و چهار سال سن داشت. اين رمان، تحسين و تمجيد آني هم منتقدين و هم مخاطبين را براي او به ارمغان آورد. شاهکار داستايفسکي که تصويري گزنده از جامعه و روانشناسي انسان است، در قالب نامه هايي رد و بدل شده ميان دو شخصيتي روايت مي شود که هر دو، در فقر و شرايط سخت زاغه هاي سن پترزبورگ گير افتاده اند. ماکار، نويسنده اي است که تلاش مي کند از اين شرايط سخت جان سالم به در ببرد و باربارا، زني خياط است که حقوق بسيار پاييني دريافت مي کند. اين دو شخصيت عاشق هم هستند اما فقر به آن ها اجازه ي ازدواج را نمي دهد. ماکار و باربارا به دنبال کسب احترام دنياي پيرامون هستند اما نمي توانند در انجام اين کار چندان موفق عمل کنند.