کتاب «نفرت و بيزراي» رماني نوشته «اوراسيو کاستانيوس مويا» است که اولين بار در سال 1997 انتشار يافت. راوي داستان، «ادگاردو وگا»، براي اولين بار در هجده سال گذشته به «سن سالوادور» بازمي گردد و هيچ احساسي از نوستالژي را تجربه نمي کند. او در يک ميخانه، با «مويا» (نسخه اي خيالي از خود نويسنده) آشنا مي شود و مکالمه اي ميان آن ها شکل مي گيرد. «وگا» از همه چيز در کشور انتقاد مي کند، از جمله سيستم حمل و نقل، نهادهاي تحصيلات عالي، غذاها، آب و هوا، و حتي وضعيت ژورناليسم در آن؛ مردم به ادبيات يا تاريخ اهميت نمي دهند، سياستمداران بي تفاوت هستند، و حتي پزشک ها فاسدند. «وگا» تقريبا از تمام جنبه هاي زندگي در «سن سالوادور» بيزار است اما با اين وجود، به کشور بازگشته تا خانه مادرش (که به تازگي از دنيا رفته) را بفروشد.