'من کي هستم؟' در جهاني که تصادف و شانس زندگي را گذرا و غيرقابل پيش بيني مي کند ، دين ، روانشناسي و فلسفه همه به روشهاي مختلف خود سعي کرده اند به اين سوال پاسخ دهند و به انسان معنا و انسجام دهند. اين که ما چگونه بايد "من" را معني دار بسازيم - و زندگي او را حس کنيم - سوالي است که در قلب کتاب روشنگر مل تامپسون وجود دارد. اگرچه تامپسون با کاوش در مغز شروع به کار مي کند ، اما او نشان مي دهد که ذات خود ، براي بحث در مورد مواردي مانند چگونگي ارتباط ذهن با ماده يا اينکه آيا علوم اعصاب مي تواند به طور کامل آگاهي را توضيح دهد ، کافي نيست. چنين رويکردي نمي تواند عدالت را نسبت به خودي که ما تجربه مي کنيم و خودهايي که با آنها در اطراف خود مواجه هستيم ، برقرار کند. ما بايد با پرسش هاي وجودي و شخصي تري درگير شويم: چگونه زندگي خود را درک کنم؟ و آيا من در قبال شخصي که به آن تبديل شده ام مسئول هستم؟ تامپسون فاصله بين آنچه هستيم و آنچه ديگران از ما تصور مي کنند را بررسي مي کند تا بفهمد آيا ما موجوداتي کاملا شناخته شده هستيم يا خير. او اين معضل اصلي را بررسي مي کند که چگونه مي توان ايده مستقيمي از "من" براي شکل دادن و هدايت زندگي خود داشت وقتي که در دنيايي با تغييراتي مداوم زندگي مي کنيم که هر لحظه اتفاقات آن ايده ثبات را از ما مي گيرند. تامپسون مي پرسد شايد بهتر باشد که نياز به "من" را کنار بگذاريم ، اما آيا زندگي بدون خويشتن ممکن يا مطلوب است؟ با استفاده از نوشته هاي ادبيات ، فلسفه ، دين و علم و همچنين تأملات شخصي و حکايات ، تامپسون يک اثر جذاب و تأمل برانگيز نوشته است که مفهوم "من" را از دانشمندان علوم اعصاب بازپس مي گيرد و آن را در قلب يافتن مکاني در جهان قرار مي دهد.