مجموعه شعر «تاسيان» در برگيرنده آثار هوشنگ ابتهاج (متخلص به ه. ا. سايه)، در اوزان نيمايي و قالب هاي غيرکلاسيک است. همه ي شعرهاي کوتاه و او در اين کتاب 87 قطعه است که شامل شعرهايي است که شاعر در فاصله ي بين سال هاي 1325 تا 1380 در قالب «شعر نو» سروده است که البته بسياري از آنها در مجموعه هاي ترکيبي قبل نيز منتشر شده اند. اما درباره عنوان کتاب،«تاسيان» کلمه اي به گويش گيلکي است. آقاي يزداني خرم در معرفي کتاب درباره ي اين کلمه نوشته است: «گويا به حالتي مي گويند بعد از مرگ، سکراتي که بعد از رها شدن جان، انسان به آن دچار مي شود. شايد مترادف تولد باشد در جهان فاني. منتها با درکي همه جانبه و غيرقابل اغماض ».