"جانشين" به قلم "غلامحسين ساعدي"، نمايش نامه اي است که در دو پرده به رشته ي تحرير درآمده است. اين نمايش نامه که همچون اکثر آثار "غلامحسين ساعدي" مشهور به "گوهرمراد"، وضعيت اجتماعي را در جامعه ي زمان خود، زير ذره بين مي برده، به نکات و جزيياتي اشاره دارد که قلم "غلامحسين ساعدي" و طرز نگاه او را از ساير نويسندگان متمايز مي کند و او را در دسته ي نمايش نويسان ممتاز ايراني قرار مي دهد. "جانشين" نمايش نامه اي است که شخصيت پردازي آن، در کمال ساده بودن ظاهري، لايه هاي عميقي را به خواننده معرفي مي کند. در ابتداي اثر، سه مرد با نام هاي مرد اول، دوم و سوم، مقابل در نيمه بازي از يک تاريک خانه ايستاده اند و به چرخ زدن و خنديدن مشغول هستند. چرخيدن و خنديدن و در هم پيچيدن ادامه پيدا مي کند تا جايي که نفس هايشان از خنده به شماره بيفتد و آرام بگيرند. هربار که آرام گرفته و نفس تازه مي کنند، خنده ي ديگري شليک مي شود و سه مرد که باز بر شانه هاي هم مي زنند و در هم پيچيده و مي خندند، اين فرايند را از سر مي گيرند. تا اينکه هر سه ي آن ها از سه جهت به در تاريک خانه نزديک شده، مي ايستند و بعد از گرفتن حالتي مخصوص به خود، کاملا جدي مي ايستند. مرد اول فرياد مي زند و داستان "جانشين" آغاز مي شود. با مرگ يک شخصيت سياسي برجسته، هر کدام از آن ها خود را محق مي داند که "جانشين" او شود و حال بحث و جدل بر سر اين جانشيني ميان آن ها بالا گرفته است.