ارسطو، دانشجو افلاطون،يکي از چهره هاي برجسته در انديشه غربي است. او که يک متفکر درخشان و داراي علاقه هاي گسترده است ، آثار مهم در فيزيک ، زيست شناسي ، شعر ، سياست ، اخلاق ، متافيزيک و اخلاق نوشت. در اخلاق نيکوماچاي ، که گفته مي شود او به پسرش نيکوماخوس اختصاص داده است ، سوال هدايت گرانه ارسطو اين است که بهترين چيز براي يک انسان چيست؟ جواب او خوشبختي است. وي نوشت: "خوشبختي ، بهترين ، نجيب ترين و خوشايندترين چيز جهان است." اما منظور او چيزي نيست که احساس کنيم ، نه يک احساسات ، بلکه نوع خاصي از زندگي است. خوشبختي از فعاليتهايي تشکيل شده است که در آن از بهترين ظرفيتهاي انساني استفاده مي کنيم ، چه از آنهايي که به عنوان اعضاي يک جامعه به شکوفايي ما کمک مي کند و چه مواردي که به ما امکان مي دهد تا درگير تفکرات خداگونه باشيم. نوشته هاي اخلاقي معاصر در مورد نقش و اهميت فضايل اخلاقي مانند شجاعت و عدالت الهام بخش اين اثر است که شامل مباحث مهمي در مورد مسئوليت ، استدلال عملي و نقش دوستي در ايجاد بهترين زندگي است.

«اخلاق» از مهم ترين کتاب هاي تاريخ فلسفه است.