"پرده خانه" يک نمايش نامه ي بلند به قلم "بهرام بيضايي" است که فضاي داستان در بازي خانه ي حرمسراي سلطنتي سلطاني که از جنگ بازگشته اتفاق مي افتد. زناني از نژاد و مذهب هاي گوناگون به اجبار به اين حرمسرا آورده شده اند و هر يک با اندوه و حسرتي روزگار مي گذرانند. در اين بين زني به نام "گلتن" مربي زنان بازي خانه است. او که از شش سالگي در حرمسرا زندگي کرده، دختريست که مادرش را به اسارت گرفته بودند و بعد از مرگ مادر، او را هم به عقد سلطان درآوردند. "گلتن" هرچه از جهان مي داند، مديون کتاب هاست و در آرزوي رهايي و آزادي، فجايع دربار را تاب مي آورد. هر روز جنايتي و هر روز فاجعه اي رخ مي دهد و "گلتن" سعي مي کند تا دامان خود را اين جنايات پاک نگاه دارد. او با سياست و زيرکي اش رازي را براي زنان برملا مي کند که در نامه اي با مهر سلطان تاييد شده است؛ رازي که مي گويد در صورت مرگ سلطان، همه ي فرزندان دختر و زنان او بايد کشته شوند و فرزندان پسرش را فراري دهند. وحشت بر زنان حرمسرا غالب مي شود اما "گلتن" پيش مي افتد و زمام امور را به دست مي گيرد. او با تدبير و کياست خود نقشه اي مي کشد تا جان بقيه را نجات دهد و خود نيز به آرزوي هميشگي اش که آزادي و رهايي بود دست پيدا کند. "پرده خانه" با داستان پردازي شورانگيز "بهرام بيضايي"، اثري درخشان در عرصه ي ادبيات نمايشي ايران به حساب آمده و با پرداختن به مساله ي آزادي، تلاش زنان سرکوب شده و ستمديده براي دستيابي به آن را به تصوير کشيده است.