"سه برخواني" اثري است از "بهرام بيضايي" که با نگاهي متفاوت به داستان هاي "اژدهاک، آرش، کارنامه ي بندار بيدخش" وجه جديدي از اين قصه ها را به مخاطب معرفي مي کند. روايت اين قصه ها اين بار از زاويه ي ديد خود اين سه شخصيت صورت مي گيرد و "بهرام بيضايي" در اثري اقتباس گونه، ذهنيات اين شخصيت ها را در کنار دغدغه هايشان به تصوير مي کشد. قلم "بهرام بيضايي" هميشه با نوآوري و صلابت گره خورده و اين بار هم بعد جديدي را از شخصيت هايي ارائه مي کند که در اسطوره شناسي ايراني، شايد به نحو ديگري شناخته مي شوند. براي مثال در مورد شخصيت اژدهاک، نويسنده نوري جديد بر درونيات او تابانده و حالات کسي را که نماد درندگي و ظلم است، با اندکي تنهايي و غم ترکيب کرده تا به اين وسيله بتواند مخاطب را به او نزديک تر کند. دغدغه هايي که "بهرام بيضايي" در کتاب "سه برخواني" براي شخصيت ها در نظر مي گيرد، چيزي نيست که از دغدغه هاي مردم عادي جدا باشد و به همين دليل بسيار ارتباط پذير است. اين نگراني ها مي تواند قابل تعميم به هر دو قشر بالانشين و زيردست جامعه باشد و در هر دو موضع، آنچه بيش از همه به چشم مي خورد، همين تلاش "بهرام بيضايي" براي کاستن از فاصله ها و نزديک ساختن مخاطب به شخصيت هاست. "بهرام بيضايي" در چندوجهي نشان دادن کاراکترها استادانه عمل کرده و اين سبب شده تا پيش داوري هايي که از اين شخصيت ها در ذهن خواننده ي ايراني شکل گرفته، عميقا متزلزل شده و با مشاهده ي روي ديگر روايت ها، قضاوت درباره ي آن ها دچار تجديد نظر شود.