اگر بشود تمام زندگي يک آدم را تنها با يک صفت تعريف کرد، لوئيس بونوئل يک سينماگر است: تمام عيار، مولف، صاحب سبک… اما زندگي تنها يک صفت ندارد. بونوئل در دهه بيست عمرش بيشتر آدم واژه ها بوده تا آدم تصاوير، به گواهي همين کتاب حاضر. در سال هاي قبل چندين فيلم نامه، و يک کتاب خاطرات از بونوئل به فارسي برگردانده و چاپ شده اند، اما اين نخستين بار است که اشعار و داستان هاي او به فارسي ترجمه مي شوند. لوئيس بونوئل را از چهره هاي شاخص و از سردم داران سورئاليسم در سينما دانسته اند. بونوئل که امروزه تمامي فيلم هاي او به عنوان آثاري کلاسيک جزء متون درسي دانشجويان سينما در جهان بررسي و نقد مي شوند با دامنه? دانش و اطلاعات زيادي که داشت سهمي انکارنشدني در سينماي جهان دارد. در بونوئلي ها خوانندگان قرار است با وجهي از شخصيت هنري بونوئل آشنا شوند که براي مخاطبان فارسي زبان تاکنون کمتر معرفي شده و مهجور مانده است. بونوئل به قول ژان کلود کري ير دوست و فيلمنامه نويس اکثر فيلم هاي او با کم حرفي ادبي اش ياداشت هايي را خلق کرد که: چون نجات يافتگاني از اعماق، ارزش وجودي بسياري دارند. آن ها بخش هايي از نويسنده اي هستند که او مي توانست باشد، نويسنده اي از دست رفته، نويسنده اي شبح که پشت يک فيلم ساز بزرگ پنهان شده است.