"ميناگر عشق"، يک شرح موضوعي بر مثنوي معنوي از "مولانا جلال الدين محمد بلخي" است که "کريم زماني"، مولوي شناس برجسته ي ايراني، آن را تدوين نموده است. "کريم زماني" در "ميناگر عشق"، تلاش نموده تا تفسير مثنوي معنوي را از خود آن بيرون بکشد چرا که در مجموعه ي مطالب مثنوي در کنار يکديگر، وضوحي کلي مشاهده مي شود. تنها به اين سبب که سرعت انتقال مطالب "مولانا" و نيروي نوآوري و ابتکار او در اين مسير، سبب شده که مثنوي همچون ديگر آثار آن دوره، به شيوه ي رايج باب به باب و فصل به فصل مرتب نشده باشد، شاهد اين امر هستيم که در هر قسمت از مثنوي معنوي، سخن از سخن مي تراود و نکته ها يکي بعد از ديگري آشکار مي شوند. اين گذر سريع "مولانا" از حکايتي به حکايت نو و از تمثيلي به تمثيل ديگر، باعث شده مخاطب خود را در هر بخش با انبوهي از نکات رنگارنگ و فرازهاي عرفاني، اخلاقي و اجتماعي مواجه ببيند. بارها در طول مثنوي به چشم مي خورد که "مولانا" هنوز حکايت اصلي را خاتمه نداده، حکايت ديگري در دل آن شروع مي کند و اين توالي تو در توي حکايت و روايت بي شمار نکات، آنقدر ادامه مي يابد تا "مولانا" جان سخن را ابراز دارد و سپس بر صحبت اصلي خود بازگردد. همين لايه لايه بودن مطالب مثنوي، دشوار شدن درک آن را سبب شده است؛ بنابراين مي توان کتاب "ميناگر عشق" را به منزله ي يک تمرين مقدماتي در درک مثنوي معنوي به حساب آورد که با ارائه ي صدها موضوع بنيادي مطرح شده در اين اثر، از انسان شناسي، عشق، بهشت و زيبايي شناسي گرفته تا جبر و اختيار، ابليس، وحي و هستي شناسي، نگاه "مولانا جلال الدين محمد بلخي" را پيرامون اين موضوعات تفسير مي کند.