در اين کتاب، ضمن معرفي سقراط و افلاطون در قالب مباحثي هم‌چون "سرگذشت و زندگي افلاطون"، "مرگ سقراط"، "تاًسيس نخستين آکادمي توسط افلاطون"، "حضور ارسطو در آکادمي"، "آثار افلاطون" و "روش آموزه‌هاي سقراطي" يکي از آثار مهم افلاطون با نام "ضيافت (مهماني)"به چاپ رسيده است؛ داستان که به منظور معرفي سقراط نگارش يافته، ماجراي ميهماني يکي از دوستان سقراط است که چون در شاعري جايزه گرفته است وليمه مي‌دهد.
در اين مهماني همه از شرب و نشاط و ياهو خسته مي‌شوند و تصميم مي‌گيرند هريک خطبه‌اي در وصف عشق و مدح خداوند بسرايند.
اهل مجلس همه درباب عشق سخن مي‌گويند اما آن که سقراط مي‌گويد حکايت ديگري است.
در ميان اين گفت و گوها شخصي به نام "الکبيادس"- که سقراط هواخواه وي بوده است- به ميهماني وارد شده و در حالي که مست است، حکايت عجيبي از سقراط بازگو مي‌کند؛ از عفت او، شجاعت او، خردمنديو حکمت او، فصاحت و بلاغت و تاًثير کلام او و از بيچارگي و مسکيني خود در برابر او، چندان که همه‌ي حضار را رقت مي‌گيرد و به خنده مي‌آيند و شب بر همين منوال به صبح مي‌رسد.