اين تفکر بالادست است، ما با کمي فکر برنامه ريزي مي توانيم قبل از وقوع مشکلات، از انها پيشگيري کنيم و حتي اگر نتوانيم کاملا جلويشان را بگيريم، مي توانيم تاثيرشان را کم کنيم. خيلي وقت‌ها در زندگي روزمره در چرخه‌ي پاسخ گير مي‌افتيم. با مسائل دست و پنجه نرم مي کنيمو بحران ها را از سر مي گذرانيم. يکي يکي به مشکلاتمان رسيدگي ميکنيم، اما هيچ وقت فرصت نمي‌کنيم به اصلاح سيستمي بپردازيم که مشکلات را ايجاد کرده است. قطعا همه‌ي ما دوست داريم در دنياي بالادست زندگي کنيم و به جاي اينکه به مشکلاتمان واکنش نشان بدهيم، از آنها پيشگيري کنيم. اما چه مانعي سد راهمان مي شود؟ در اين کتاب از اقدامات بالادست مي گوييم که هدفشان پيشگيري از مشکلات و در نهايت کاهش اصولي آسيب هاي آن‌هاست.