جلد نخست اين سه گانه به احوال و آراي گوته و کانت و هگل اختصاص يافته بود که قهرمان آن گوته معرفي شده بود. اينک ترجمه اين مجلد پيش روست و به احوال و عقايد نيچه و هايدگر و بوبر مي پردازد. اين هر سه تن براي فارسي زبانان آشنايند زيرا يا متون نوشته هاي ايشان يا کتبي در وصف ايشان به فارسي درآمده است. از اين سه تن، مشهورترين، نيچه است و البته نافذترين، هايدگر؛ بوبر اندکي غريب تر به نظر مي آيد. بي شک بايد هايدگر را بزرگ ترين فيلسوف قرن بيستم دانست نه از آن حيث که باب روز است و مد، بلکه به اين سبب که تاثيري شگرف بر همگان داشت. بسياري از انديشمندان را مي توان به هايدگر اما هايدگر را بايد به خود وي شناخت.