گفت و گو با مرگ ، کتابي از آرتور کوستلر ، در ابتدا در سال 1937 به عنوان بخشي از کتاب خود با عنوان عهد اسپانيايي منتشر شد ، که در آن او تجربيات خود را در طول جنگ داخلي اسپانيا شرح مي دهد. قسمت دوم کتاب از عهد اسپانيايي جدا شد و با اصلاحاتي جزئي ، تحت عنوان گفت و گو با مرگ منتشر شد . اين کتاب تجربيات زندان کوستلر را در زماني که منتظر اجراي حکم اعدام خود بود، شرح مي دهد. اين کتاب در اواخر پاييز سال 1937 بلافاصله پس از آزادي از زندان نوشته شد ، هنگامي که اين وقايع هنوز در خاطره وي زنده بودند.

مي گويند انديشيدن و فلسفه ورزي اساسا با آگاهي انسان از مرگ, اين سرنوشت گزيرناپذير آغاز مي شود پس بي سبب نيست که در درازاي تاريخ انديشه بشري هيچ فيلسوفي نباشد که از «مرگ» سخني نرانده باشد.