تاريخ بيهقي به لحاظ نثر همان جايگاهي را در ادبيات ايران دارد که شاهنامه ي فردوسي در نظم ، و سال هاست که در دانشگاه ها تدريس مي شود و مورد پژوهش و بررسي قرار مي گيرد. اين اثر ارزشمند نه تنها تاريخ مستند درباره ي روزگار غزنويان به شمار مي آيد بلکه شخصيت پردازي ها و شيوه ي روايت گري هنرمندانه ، زاويه هاي ديد مناسب ، فضاسازي ها ، تعليق ها و ديگر شگردهاي ادبي ، داستان واره اي تاريخي از آن است.