بايد خاضعانه اذعان کرد که دراي ژرف و پهناور مثنوي معنوي در پيمانه هاي ناچيز ما به نام شرح تفسير تاويل و امثال اين عناوين در نميگنجد بسا ابياتي که هنوز هم ناگشوده مانده و ضمير شارحان و مثنوي دانان را به هامون حيرت ودرماندگي کشانده و هرکس بر قياس فهم و فکرت خويش در اين باب چيزي تنيده و جمعي نيز ره افسانه زده اند واگر گفته شود که اين همه شرح و تفسير از قديم و جديد تنها سايه اي ازآن حقايق والا و معاني ژرف را نمايانده سخني گزاف نيست چه مثنوي معنوي حاصل عروج روحي و شهود قلبي است نه زائيده لفاظي هاي کلامي و چون چرا هاي جدالي از اينرو به کمد لفظ نتوانش کشيد...