"اسکارلت دهه ي شصت" مجموعه ي شعري است از "سجاد افشاريان" که در آن تلاش کرده تا به دور از دغدغه هاي عصر امروز، هر آنچه که حرف دل است و از دل بر مي آيد، در طبق شعر گذاشته و به مخاطب عرضه کند. وي در ابتداي اين مجموعه اشاره مي کند که هر کدام از ما به عنوان افرادي که در اين آب و خاک زيسته ايم، درون خود اشعار بي شماري داريم، همانطور که سعدي و خيام، شاملو و اخوان و فروغ و سهراب داشته اند. اشعاري که احساسات، افکار و عواطف ما را به تصوير مي کشند و از طريق آن ها مي توانيم هر چه در دل داريم، صادقانه بيان کنيم. ما به بيان صادقانه ي احساساتمان بيشتر از آنچه که بدانيم نيازمنديم؛ چرا که هرگز نخواهيم دانست چه وقت از اين جهان کوچ مي کنيم و چه حرف هايي را ممکن است نگفته باقي گذاشته باشيم. "اسکارلت دهه ي شصت" اما کتابي است از گفته ها، که "سجاد افشاريان" لباس شعر به تنشان پوشانده تا بيشتر در خاطر مخاطب عزيز شوند. اين کتاب از پنجاه و اندي قطعه ي شعر تشکيل شده که از محتوايي آزاد برخوردارند و شاعر در اين انديشه نبوده که خواننده را اسير عنوان يا هر محدوديت ديگري بکند. برداشت از اشعار مجموعه ي "اسکارلت دهه ي شصت" آزاد است و مخاطب مي تواند تاويل مخصوص خودش را از هر قطعه داشته باشد. البته مضمون بيشتر اشعار اين مجموعه احساسي و عاشقانه بوده و "سجاد افشاريان" به خوبي توانسته در قامت يک شاعر، عواطف و احساسات عاشقانه را توصيف نمايد.