ياري متقابل: عامل تکامل يک مجموعه از مقالات است که توسط فيلسوف آنارشيست روسي پيتر کروپوتکين در سال 1902 نوشه شده است. مقالات ، که در ابتدا در مجله انگليسي قرن نوزدهم بين سالهاي 1890 و 1896 منتشر شده است ، نقش همکاري و سود متقابل (يا "ياري متقابل") را در حيوانات و جوامع بشري گذشته و حال بررسي مي کنند. اين استدلالي است در برابر نظريه هاي رقابت محور به اصطلاح داروينيسم اجتماعي ، و همچنين تصاوير عاشقانه همکاري که توسط نويسندگاني مانند ژان-ژاک روسو ارائه شده است ، که استدلال مي کنند انگيزه آن بيشتر عشق جهاني است نه منافع شخصي. ياري متقابل: عامل تکامل در کمونيسم آنارشيست متني اساسي تلقي مي شود ، و مباني علمي کمونيسم را جايگزين ماترياليسم تاريخي مارکسيست ها مي کند. بسياري از زيست شناسان نيز آن را يک کاتاليزور مهم در مطالعه علمي و ياري همکاري مي دانند.در بخشي از اين کتاب آمده است: " مفهوم تنازع بقا به عنوان عامل تطور، که توسط داروين و والاس به علم معرفي شد، به ما اجازه داده است که طيف بينهايت گسترده اي از پديده ها را در تعميمي عام بگنجانيم که به زودي به اساس فرضيات فلسفي، بيولوژيک و جامعه شناختي ما بدل شد. انواع گوناگوني از واقعيات: انطباق کارکرد و ساختار موجودات ارگانيک با محيط پيرامونشان؛ تطور فيزيولوژيک و کالبدشناسانه ؛ پيشرفت فکري و خود رشد اخلاقي، که سابقا با دلايل بسيار مختلفي توضيح ميداديم، توسط داروين در يک مفهوم عام تجسم يافتند. ما آن واقعيات را به عنوان تلاشهاي مستمر - مبارزه عليه شرايط نامساعد - براي رشد افراد، نژادها، گونه ها و جوامع درک کرديم که به بيشترين غنا، تنوع و شدت زندگي منجر مي شوند. "