«صندلي‌ها» يک نمايشنامه با بياني طنزگونه است، پرداختن به از خود بيگانگي و بي‌هويتي انسان در دنياي پرهياهوي مدرن است. پيرمرد و پيرزني ساکن اتاقکي در يک جزيره با رفتارها و گفتارهايي که بيانگر عدم علاقه و بي‌تفاوتي در زندگي آن‌هاست براي افرادي خيالي نامه مي‌نويسند و آن‌ها را دعوت مي‌کنند تا طي يک سخنراني پيامي مهم را به آنان برسانند. ميهمانان خيالي سر مي‌رسند آن دو در ذهن خود براي هر يک از ‌آن‌ها صندلي درنظر مي‌گيرند. درست در هنگام سخنراني در کمال ناباوري سخنران واقعي وارد مي‌شود. پيرمرد و پيرزن سخنراني را به او واگذار مي‌کنند و خود مي‌ميرند، اما سخنران کر و لال است و جز ضجه و فرياد حرفي براي گفتن ندارد.