کتاب مالون مي ميرد، دومين اثر از سه گانه ي معروف ساموئل بکت است که در سال 1951 به انتشار رسيد. پيرمردي در اتاقش روزهاي آخر زندگي را پشت سر مي گذارد. برايش غذا مي آورند و تميزش مي کنند در حالي که او به انتظار مرگ نشسته است. پيرمرد در همين حالِ انتظار، براي گذران وقت، قصه هايي در ذهن خود مي سازد و شخصيت هاي گوناگون و متفاوتي از قوه ي تخيل او مي گذرند. اين رمان جريان ساز با داستاني متفاوت و به ياد ماندني، هم رديف آثار بزرگي چون «در انتظار گودو» و يا «آخر بازي» قرار مي گيرد. مالون مي ميرد به همراه دو رمان ديگري که اين سه گانه را تکميل مي کنند، آغازگر دوران شکوفايي داستان سرايي بکت است؛ دوراني که مسائل زباني و استفاده از روايتي غيرسنتي، در مرکز توجه اين نويسنده ي جريان ساز قرار گرفت. اين کتاب را مي توان نقطه اي در نظر گرفت که بکت در آن، مسير نويسندگي خود را تغيير داد.