نادر نادرپور فرزند «تقي ميرزا» از نوادگان رضاقلي ميرزا، فرزند ارشد نادرشاه افشار بود. نادرپور پس از به پايان رساندن دوره متوسطه در دبيرستان ايرانشهر تهران، در سال 1328براي ادامه تحصيل به فرانسه رفت. در سال 1331 پس از دريافت ليسانس از دانشگاه سوربن پاريس در رشته زبان و ادبيات فرانسه به تهران بازگشت. وي از سال 1337 به مدت چند سال در وزارت فرهنگ و هنر در مسئوليت هاي مختلف به کار مشغول بود. نادرپور در سال 1346 در کنار تعدادي از روشنفکران و نويسندگان مشهور در تاسيس کانون نويسندگان ايران نقش داشت و به عنوان يکي از اعضاي اولين دوره هيات دبيران کانون انتخاب گرديد نادرپور به زبان فرانسه آشنايي کامل داشت و شعرها و مقاله هايي را به زبان فارسي ترجمه کرد. نادرپور پس از انقلاب ايران 1357 ، به آمريکا رفت و تا پايان عمر در اين کشور به سر برد. وي سرانجام در روز جمعه 29بهمن 1378در لس آنجلس درگذشت.