قانون مسئوليت به ما مي گويد: «آن هنگام که از خد بخواهيم وارد زندگي ما شود و هدايتمان کند، شروع به بهبود يافتن مي کنيم.» با کمک و پشتيباني حامي الهي خود، مي توانيم عازم سفري براي کشف دنياي درونمان شويم. با احساس حضور خداوند در کنار خود، قدرتي را که براي تصاحب بار احساسي خودمان نياز داريم به دست مي آوريم. ما مالکيت اعمال خود را زماني بر عهده مي گيريم که دريابيم در شکست ازدواجمان، نقش برابري با همسر خود بازي کرده ايم. اگرچه ممکن است هنوز آماده پذيرش اين مسووليت نباشيم، اما اکنون زمان آن است که بر وجود خود تمرکز کنيم و ديگران را به عنوان سرچشمه رنج هايمان مورد سرزنش قرار ندهيم.